赠君一法决狐疑,不用钻龟与祝蓍。
试玉要烧三日满,辨材须待七年期。
周公恐惧流言日,王莽谦恭未篡时。
向使当初身便死,一生真伪复谁知?
一法传闻继老能,九华闲卧最高层。
秋钟尽后残阳暝,门掩松边雨夜灯。
我行之数万,愁绪百重思。
那教六尺影,独步五天陲。
上将可陵师,匹士志难移。
如论惜短命,何得满长祇.
逍遥名不易,一法贯真宗。
入位谁分别,深玄隐大功。
杳冥难测度,象外理皆同。
洞府群仙侣,三天顺九重。
一法归千法,真如即是真。
迷情终不见,达了悟知因。
海纳分他境,心平故可亲。
但明修炼路,善业尽随身。
一法从何有,三皇五帝前。
周知多异境,猛利要精专。
我命须依道,阴功及物缘。
善心通感应,动静理深玄。
有体有用,无正无偏。
一法忽尔,万法亦然。
麻三斤,乾屎橛,庭前柏树子,这里会得,不直半钱。
法法本来法,无法无非法。
何於一法中,有法有不法。
立中就中,渗漏难尽。
不见一法,始是半提。
向上全提,诸佛诸祖。
明不出,标不起。
龙女献珠,狼藉将地。
只是个人,到处分身。
万水中间月,百华头上春。
不外一法,不受诸尘。
生处熟也疏处亲,默时说也静时神。
钵盂著饭饱还喜,拄杖入拳饥放嗔。
玄之又玄,众妙之门。
空之又空,一法常存。
要见本来真面目,除非直入这三门。
一法遍含一切法,风飘飘兮雨飒飒。
一声渔笛晃春光,浪打孤舟声自拍。
不见一法在门外,平地无端自活埋。
若是金毛师子子,急须移步入门来。
万法都卢归一法,一法不知何所归。
肚饥买个油糍吃,吃了油糍肚不饥。
北山山下小庵居,佛劫仙尘只故吾。
八万四千空色界,不离一法认昆庐。
一灯分灯灯无尽,一处明处处齐透。
闹浩浩中一法不舍,静悄悄处一尘不受。
灯明如来,一场漏逗。