昔有愚人,至于他家。主人与食,嫌淡无味。主人闻已,更为益盐。既得盐美,便自念言:“所以美者,缘有盐故。少有尚尔,况复多也?”愚人无智,便空食盐。食已口爽,反为其患。
小学文言文 写人 哲理 故事 愚人 主人 嫌淡 无味 美者 少有 无智 食盐 口爽 为其患 僧伽斯那
小学文言文相关的古诗名句 写人相关的古诗名句 哲理相关的古诗名句 故事相关的古诗名句 愚人相关的古诗名句 主人相关的古诗名句 嫌淡相关的古诗名句 无味相关的古诗名句 美者相关的古诗名句 少有相关的古诗名句 无智相关的古诗名句 食盐相关的古诗名句 口爽相关的古诗名句 为其患相关的古诗名句 僧伽斯那相关的古诗名句