躬稼复樵渔,养亲还读书。
不闻官赐帛,惟见吏催租。
战国纷纷似乱麻,钓丝谁记旧稼华。
召南礼乐栖何许,故莒城中太史家。
受氏推玄女,来嫔得召南。
躬行其诫七,礼尽所从三。
孝养衣皆彩,权舆色已蓝。
霜风吟木末,哀怨不能堪。
江上秋风吹绣衣,客槎西上渺天涯。
得为李御平生愿,一识荆州是别时。
柏署行分秦地月,棠阴好在召南诗。
日边消息长安近,儜听朝趋上玉墀。
琐闱延阁腹心臣,籍甚声华动缙绅。
石言行天下雨,袴襦恩达国中春。
召南去后余思在,纶氏归来壮志新。
莫为流年嗟白发,济时须仗老cr。
福偶天家出,贤名戚里推。
朱颜不待老,万事却成悲。
宿露沾新陇,秋风过旧帷。
谁歌均一德,传继召南诗。
贵贱有定分,勤劳无怨心。
若令逢吕武,亦化作姜任。
青琐曾留眄,珍藂宛未移。
幸分霖雨润,犹见豓阳姿。
岸帻来朱槛,攀条忆绛蕤。
能令人爱树,不独召南诗。
鳌山临水一青螺,避寇曾传玉趾过。
牡蛎滩回春后雨,飞龙纛映夕阳多。
此时万乘唯航海,何日三军更渡河。
野寺仙题诗句在,侍臣谁赋式微歌。