早宿宾从劳,仲春江山丽。
飘风过无时,舟楫敢不系。
回塘澹暮色,日没众星嘒.缺月殊未生,青灯死分翳。
穷途多俊异,乱世少恩惠。
鄙夫亦放荡,草草频卒岁。
斯文忧患馀,圣哲垂彖系。
束缚渠魁到帐前,指挥号令海洋边。
潮循恩惠二千里,水道今无多桨船。
一枝苍玉寄宵人,远胜邛州九节纹。
添得老来山水兴,指空敲石看飞云。
万里乾坤一玉山,新春都作腊前寒。
满园柳眼未曾破,何处梅花如许残。
蔌蔌每惊穿屋至,疏疏偏称隔帘看。
自惭老守无恩惠,空叹编氓出户难。
荣路徘徊力已疲,保全恩惠剧春熙。
须知散栎无庸日,方到群材构厦时。
身离梁苑初蚕月,脚蹈秦云已麦秋。
要见使君恩惠久,滔滔长伴汉江流。
按部广东经数郡,若言岚瘴更无春。
度山烟锁埋清昼,为国天终护吉人。
万里诏音频降下,一方恩惠尽均匀。
丈夫才略逢时展,仓廪皆无亟富民。