浮世若浮云,千回故复新。
旋添青草冢,更有白头人。
岁暮容将老,雪晴山欲春。
行行车与马,不尽洛阳尘。
浮世若浮云,千回故复新。
旋添青草冢,更有白头人。
岁暮客将老,雪晴山欲春。
行行车与马,不尽洛阳尘。
忆曾守岁荆州夜,多少艰虞共济人。
一纪重来仍作客,百年谁是自由身。
干戈满地今犹昨,日月行天故复新。
愿及春回再清晏,绿蓑永换黑貂尘。
江山一夜雨,花柳九州春。
过节喜无事,谋懽要及辰。
年年仍岁岁,故故复新新。
把酒有馀恨,无从见古人。
汉廷九尺人,谁似老方朔。
那将一寸金,令足三冬学。
饷鱼欲自洗,鳞尾光卓荦。
我是骑鲸手,聊堪充鹿角。