昔时剪彩聊为假,今见裁罗却是真。
叶底彩窠本机户。
花边线草是鍼人。
独客书斋思拆补,静姝绣阁学缝纫。
晚花开遍幽畦草,石竹山丹及丽春。
一针落大海,万古无还期。
纖纖刺绣女,断肠终尔思。
物重干将去,心愿精卫为。
邻妪适有此,殷勤来献之。
铦锋贯彩缕,缝纫实所宜。
匪妾旧时物,怆然双泪垂。
如何大丈夫,忘恩忽如遗。
早岁嫠居久,儒家守志贫。
白头躬祭祀,老眼喜缝纫。
哭妇无遗恨,怜孙不忍嗔。
一朝违孝养,力疾叫苍旻。
租犊耕荞地,呼船取荻薪。
苍头供井臼,赤脚解缝纫。
僧乞铭师塔,巫邀赛土神。
心常厌多事,谢病又经旬。
连夜缝纫办,今朝杵臼频。
买花簪稚安,送米赠穷邻。
宦薄唯名在,年华与鬓新。
桃符诗句好,恐动往来人。
老妻倦缝纫,痴儿厌藜藿。
一贫谁复言,多累吾已错。
山半云可耕,山下泉可凿。
轩冕亦傥来,岂得长如昨。
深闺夜胜年,刀尺如冰冷。
缝纫不成眠,辘轳响金井。